De stad is als een vrouw

Een stad vertoont kenmerken van een vrouw: al in Nederland waren Erwin en ik het daar over eens. Amsterdam bijvoorbeeld. Amsterdam is een mysterieuze jongedame. Ze is niet bijzonder knap, wel aantrekkelijk, maar doet de ‘spannende’ dingen waardoor je graag bij haar in de buurt bent. Haar zweverigheid maakt haar soms moeilijk te benaderen; ze kan soms hard en kil over komen. Je hebt altijd plezier wanneer je bij haar bent. Utrecht daarentegen is het lieve, een tikje naïeve meisje. Het is het galante type in de straat. Ziet er goed uit en is open en sociaal. Datgene waar jij al een tijdje van droomt, en je ook kan krijgen als je je best doet.

Hier in Portugal is het eigenlijk niet anders. ‘Mijn’ Porto is een vrouw gehard door de tijd. De voorgangers hebben hun sporen achter gelaten op een beschadigd hart. Ze heeft behoefte aan rust en stabiliteit. Voor vreemden komt ze arrogant over om onzekerheid, die zeker nog aanwezig is, te verbergen. Dat, in combinatie met de sporen van uiterlijke aantastingen maken haar niet direct aantrekkelijk, al is nog steeds te zien dat ze ooit mooi was. Onder het uiterlijke vertoon en de gemaakte hardheid zit een lieve vrouw die er altijd voor je zal zijn. Eentje die van voor tot achter weet hoe jij bent, die maakt dat jij je veilig voelt, die je onvoorwaardelijke liefde, troost en warmte kan geven, zelfs als ze chagrijnig of boos op je is. Een met dezelfde hobby’s en interesses. Het type dat het beste bij je past, je soulmate. Een stabiele factor die stiekem al lang weet dat jij niet bent wie je bent en weet wie die ander is.

Lissabon is het type waar je al verliefd op bent, al naar verlangd, zelfs voordat je haar ontmoet hebt en wat bevestigd wordt wanneer je haar dan eindelijk in het echt mag ontmoeten. Haar schoonheid is adembenemend en heeft sensualiteit. Ze is toegankelijk naar iedereen, maar gaat wel haar eigen gang: ze doet waar ze zelf zin in heeft. Als jij haar belt om te vragen of ze langs komt, is de kans groot dat ze ‘nee’ zegt. Andersom wordt wel verwacht dat jij direct komt als zij na lange tijd weer eens iets van zich laat horen; dat doe je dan ook gretig. Met haar om je heen voel je je immers weer even verlicht van alle zorgen in de wereld. Ze daagt je uit om nieuwe, spontane en uitdagende dingen te doen; die ondernemen jullie dan ook. Ze toont je kanten van het leven die je nog nooit gezien hebt. Ze neemt je mee naar de beste jazztenten, de mooiste feesten en heel soms zelf naar een kunstgalerie, wat dan een verborgen interesse blijkt die je niet achter haar gezocht had. Maar vergis je niet. Lissabon kent haar donkere dagen. Dan gedraagt ze zich onvoorspelbaar en kan je maar beter een weekend niet langs komen. Daarnaast kan ze in haar enthousiasme ook nog eens gevaarlijk zijn: je voor het blok zetten of je dingen laten doen die je eigenlijk helemaal niet wilt. Een dame die je in de tang heeft, een passie en een begeerte is. Die je ieder moment keihard kan laten vallen en jou met verdriet en beroering achterlaat.

Als een stad een vrouw zou zijn, zou ik een affaire hebben. Ik bedrieg Porto, bij wie het veilig is, er liefde is. Zij die al zoveel littekens heeft opgelopen in het leven en nu eindelijk weer begint op te bloeien, maar in haar achterhoofd heeft dat ze ooit weer verlaten gaat worden voor onbereikbaarheid. Veiligheid is een sleutelwoord, maar de spanning, het verlangen en de sensatie ontbreken. Lissabon kan dat bieden. Met het verstand op nul gooi ik mij in deze affaire, wetende dat er behalve mijzelf nog zoveel anderen zijn met wie zij haar wilde leven deelt.